سخن گرانبها

از صدر اسلام تا کنون دو طریقه ، دو خط بوده است : یک خط ، خط اشخاص راحت طلب که تمام همتشان به این است که یک طعمه ای پیدا بکنند و بخورند و بخوابند و عبادت خدا هم آنهایی که مسلمان بودند میکردند  یکه دسته اینطورند(راحت طلب اند) ، حضرت امیر سلام الله علیه از اینها تعبیر میکند که اینها همشان علفشان است مثل حیواناتی که همشان این است که شکمشان سیر بشود شهوتشان را بر همه چیز مقدم میدارند نماز هم میخوانند روزه هم مگیرند عبادت شرعی را هم بجا می آورند لکن اینطور است وضع تفکر که انسان نباید خودش را در معرض یک خطری در معرض یک چیزی قرار بدهد حیوانات هم تسبیح خدا میکنند آنه هم ذکر و تسبیح دارند لکن همشان علفشان است.   یک دستۀ دیگر هم انبیا بوده اند و اولیای بزرگ (جریان جهادگر)  صحیفه امام جلد 14 صفحه 519